Czarne Opium

Czasami
Czuję, że chcę żyć
Z dala od metropolii
Po prostu przejść przez te drzwi

Czasami
Czuję, że chcę latać
Dotrzeć do malowanego nieba
Więzień wiatru
Ptak w locie

Czasami
Czuję ocean w mojej krwi
Deszcz z nieba nad nami
Jej piosenka, oślepiające łzy

A teraz
Te łzy pozostawiają smak na moim języku
Jak ciepło napływające z
Czarnego opium
Czarnego opium

Czasami
Czuję, że chcę odejść
Od tych wszystkich wspomnień
I przejść przez drzwi
Poza to wszystko

Czarna noc woła mnie
Lecz wszystkie drogi wyglądają tak samo
Prowadzą donikąd
Prowadzą donikąd



*


Sometimes
I feel like I want to live
Far from the metropolis
Just walk through that door

Sometimes
I feel like I want to fly
Reach out to the painted sky
A prisoner to the wind
A bird on the wing

Sometimes
I feel the ocean in my blood
See rain from the sky above
Her song blind tears

And now
Those tears leave taste on my tongue
Like the warm rush you get from
Black opium
Black opium

Sometimes
I feel like I want to leave
Behind all these memories
And walk through that door
Outside

The black night calls my name
But all roads look the same
They lead nowhere
They lead nowhere


(Dead Can Dance - Opium, z albumu "Anastasis"

Amnezja

Wspomnienia opadają z drzew
Amnezja
Wspomnienia jak jesienne liście

A jeśli jesteśmy jak przedmiot
W empirycznym umyśle
Zastanawiam się, co leży poza
granicą naszej pamięci

Jeśli pamięć jest prawdziwa
To kim w sumie jesteśmy?
Niech wasze dzieci poznają prawdę
I niech lśnią jak najjaśniejsza gwiazda

O, Pamięci, pomóż mi zobaczyć
Amnezja...
O, Pamięci, uwolnij mnie

Całą moja miłość i wszystkie moje pocałunki
Słodka Mnemozyno...


*


Memories fall from the trees
Amnesia
Memories like autumn leaves

If we are subject to
Empirical minds
I wonder what lies beyond
Our memory's confines

If memory is the true
Sum of who we are
May your children know the truth
And shine like the brightest star

Memory, help me see
Amnesia...
Memory, set me free

All my love and all my kisses
Sweet Mnemosyne...



Dead Can Dance - "Amnesia"

Jeśli mnie zapomnisz...

Jeśli zapomnisz mnie
Chcę, żebyś wiedział jedno:
Jak to jest,
gdy patrzę na kryształowy księżyc
na czerwonej gałęzi
zapadającej wolno jesieni za moim oknem.

Jak to jest dotykać popiołu powstałego z ognia
lub pomarszczonego grzbietu polana.

Wszystko prowadzi mnie do Ciebie,
wszystko, co istnieje:
Zapachy, światło, metale...
Niczym łodzie płynące
ku Twoim wyspom, gdzie mieliśmy się spotkać...

Jeśli powoli przestaniesz mnie kochać
ja też zakończę tę miłość

Jeśli nagle mnie zapomnisz, to nie patrz już więcej na mnie
bym mogła naprawdę zapomnieć o Tobie

Jeśli uważasz, że już zbyt długo ten szalony wiatr
rozrywa żagle mojego życia
i postanowisz pozostawić mnie na wybrzeżu
serca, tam gdzie są moje korzenie...

Pamiętaj, że tego dnia,
o tej godzinie,
uniosę moje ramiona
a moje korzenie wyruszą w poszukiwaniu innego lądu...


Ale... jeśli choć trochę...




*

If You forget Me
I want you to know one thing
You know how this is
If I look at the cristal moon,
at the red branch Of the slow autumn at my window,

If I touch near the fire the impalpable ash
Or the wrinkled body of the log

Everything carries me to you
As if everything that exists
Aromas, light, metals

Were little boats that sail
Towards those isles of yours that wait for me.

Well, now If little by little you stop loving me
I shall stop loving you

If suddenly you forget me do not look for me
For I shall already have forgotten you

If you think it long and mad The wind of banners
That passes through my life
And you decide to leave me at the shore Of the heart where I have roots
Remember that on that day
At that hour,
I shall lift my arms
And my roots will set off to seek another land.

But… If little …



---
Madonna and Leama & Moor - Waterdrop
Tekst jest fragmentem wiersza: "Si tú me olvidas", autor: Pablo Neruda, To mój wolny przekład z j. angielskiego